Ha lieve lezer(es),
Allereerst wil ik je een heel bijzonder liefdevol gelukkig magisch nieuwjaar wensen voor alle je gebieden in je leven!
En meteen ook dit …excuses voor de overdaad aan mails met dezelfde inhoud vorige week maandag Oudjaarsdag.
Ik heb even met het schaamrood op mijn kaken gezeten en daarna van me afgeschut….techniek doet niet altijd wat je verwacht of wilt. In elk geval vorige week niet, hahaha. Plus ik ben nog lerende in dat gebied dus ja….dit liep niet lekker.
Als je de lange versie van het verhaal wilt weten lees dan hieronder verder en anders spring je meteen door naar de volgende alinea ?
Ik heb werkelijk geen idee wat er aan de hand was…in de ochtend had ik de mail klaargezet (mét typfout ☹) om verstuurd te worden om 11.04. Wat niet gebeurde.
Ik in de stress want ja… wat heb je aan een mail óver Oudjaarsdag die dan niet op die dag aankomt? Dus hulp gevraagd en die persoon snapte ook niet wat er fout ging (mail nummer) 2…weer getest…en een nieuw format gemaakt….op verzenden klikken en toen bleek dat de andere 2, óók verstuurd werden/waren…pffff.
Het resultaat was 2 uitschrijvingen.
Terug naar de titel van deze mail!
Gooi NU je ‘handboek voor het leven’ de deur uit..
“Huh? Hoe bedoel je?”
“Ik heb helemaal geen handboek, geen regeltjes”.
“Oh nee? “, zou ikje willen uitdagen? “Waarom wil je dan zo graag de controle over het gedrag en de gevoelens van anderen hebben? Weten wat die ander denkt en waarom?”
Of: waarom zit je dan zo achter je kind aan, dat hij/zij op tijd komt, zelf de kamer opruimt, stopt met roken en drinken.
Of je collega, die niet tijdig reageert op je mails, terwijl jij wel altijd laat weten dat je mails hebt gelezen.
Je vader die een nieuwe liefde heeft en niks geleerd schijnt te hebben van de scheiding dus die je nog wil regisseren of je moeder die niet verder gaat met haar leven?
Regels en handleidingen zijn vaak goed bedoeld. Ter bescherming, om te zorgen dat we geen pijn krijgen, dat het goed met ons zal gaan of met de ander. Want ons zorgen maken om anderen en gratis advies geven staat namelijk óók in de handleiding.
Hoe ziet jouw handleiding er uit? Niet in je joggingbroek op straat, of heel hard lachen in gezelschap, of huilen bij vrienden of met jezelf?
Mag jij doorgaan met je leven na een scheiding, overlijden of relatiebreuk? Of zit daar een limiet aan, een ‘moeten’ op? Of ga je meteen weer daten om de pijn niet te hoeven voelen, want dat is de regel die geldt voor jou? Is het OK om alleen met jezelf te zijn, tijd te nemen voor jou, bijvoorbeeld zo aan het begin van het jaar. Mag jij het beste voor jezelf willen en daar acties voor doen om je wensen te vervullen? Dit is bijvoorbeeld voor mij nog wel een dingetje dat aandacht nodig heeft en dat ook krijgt. Ergens is er een ongeschreven regel dat ‘genoeg-genoeg is’.
Waarom zou je je handboek de deur uit doen?
Omdat het je gevangen zet. Omdat het een boek is met spelregels dat zoveel medeschrijvers heeft gehad in de vorm van ouders, familie, school, familie, religie, partners, werk, sociale status.
Omdat het vechten tegen de realiteit zo mateloos vermoeiend is, maar ook zo vertrouwt. Om meer contact te hebben met wie je bent en waar je interesses in hebt
M.a.w. het is niet eens je eigen boek.
Voor veel van ons geeft het handboek ons een mate van zekerheid. Zekerheid dat het goed zal gaan met ons. Of dat het goed gaat worden. Regels zijn strak, zijn inflexibel, en om ze uit te voeren ervaren we vaak stress. En als het om een ander gaat dan moeten we ‘de vinger aan de pols houden’, of erger, we moeten voor de deur gaan liggen om te zorgen dat de regel uitgevoerd wordt. Het kan lijken dat onze regels werken. Maar meestal betekent het dat we dwang uitoefenen en dat er geen sprake is van vrije wil van de ander en hoe voelt dat?
Heb je je dan nergens meer aan te houden? Oh jee…zeker wel, want we willen allemaal moeiteloos liefhebben, onszelf, anderen, ons werk en daarom moeten het je EIGEN waarden zijn. Voor mij zijn dat bijvoorbeeld: een open hart, compassie, eerlijkheid, bereidwilligheid, om anders te kijken, om me niet te bemoeien, om in vertrouwen te leven dat ieder mens onderdeel is van hetzelfde Universum en voor gezorgd wordt.
Het betekent onze handen eraf houden, puntje van onze tong afbijten, niet bemoeien want ik kan niet weten wat goed is voor iemand. Niemand wandelt in jouw of zijn, haar, mijn schoenen.
Het is heel fijn om te weten dat de enige persoon waar we werkelijk de verantwoordelijkheid voor te nemen hebben is onszelf, om de beste moeder, vriendin, zus, dochter, werkgeefster, werkneemster te zijn die we kunnen zijn. Open voor verandering, open voor feedback, open voor verbinding.
Suggestie voor vandaag en de komende weken.
Ga er eens voor zitten en vraag je af welke regels je eigenlijk hebt, welke regels werken vóór je en welken tégen je? Heb je ze nog nodig of ben je (stiekem een beetje) bang voor verandering?
Als je meer wilt weten over hoe je dat nou doet, het niet bemoeien, het beter weten voor de ander of last hebt van het ongevraagde advies van anderen?
Kom naar de workshop: Master your selflove (dit is de link voor meer informatie http://bit.ly/2FLnIy6 of vraag een gratis Skypegesprek bij me aan.
Ik loop graag een eindje met je mee in dat proces!
Met liefs, Géri