Herken je dit?
Je gaat pomdiepom door het leven, alles loopt zoals het wezen moet en dan n.a.v. iets onbenulligs kruipt er iets in je omhoog en BAM…. ineens voel je onwijs chagrijnig (of boos of verdrietig of allebei). Om niets of om ‘alles’.
Soms overkomt het me, weken gaat het goed en ineens komt er een donderwolk in me omhoog die niet veel goeds voorspelt. Ik kijk even terug naar een gebeurtenis van een tijdje terug. Ik woonde op dat moment samen met 2 volwassenen en een peuter in mijn flat. Iedereen irriteerde me, het huis vond ik vies en rommelig, de hond moest nog uit en ik voelde me helemaal niet fit. Soort van grrrrr-dag.
Uit ervaring weet ik dat ik beter geen ‘gesprek’ aan kan gaan als ik in mijn irritatie zit, dat gaat noooit goed, zit altijd een ondertoontje in en ik maak de ander verantwoordelijk voor mijn gevoel. Niet doen dus.
De hond is altijd een goed excuus om even weg te kunnen en soms sneak ik het huis uit om even alleen met mezelf te zijn. Zo ook die dag. Ik kan daar zo dramatisch behoefte aan hebben: even lucht, even met mezelf zijn, even er op uit en geen verplichtingen voelen.
Dus op de fiets even naar het bos, aarden, met mijn voeten op de grond meters maken, met stokken gooien en tijd nemen om mezelf een paar vragen te stellen.
Wat was er nou aan de hand? Waar zat mijn irritatie, waar zat ik een ander de schuld te geven en waar moest ik naar mezelf kijken om uit te vinden wat ík had laten liggen.
Het is zo’n opluchting als je jezelf die ruimte durft te geven.
Is het niet meesterlijk dat we dit zelf mogen en kunnen doen? Onze verantwoordelijkheid nemen in een situatie waarvan we geneigd zijn om de schuld bij anderen te leggen?
Hoe word je zo snel mogelijk weer je BEMINNELIJKE zelf?
6 TIPS, óók heel goed om in te zetten de aankomende KERSTTIJD.
- Neem, al is het maar 5 minuten, de tijd om even te zitten met jezelf en als je kunt kijk even naar ‘binnen’.
- Accepteer dat je zit waar je zit.
- Voel wat er te voelen valt.
- Voel wat je voor jezelf zou willen.
- Vraag jezelf af wat kun jíj zelf veranderen aan je gedrag? Is het vaker nee of ‘ik weet het nog niet’ zeggen? Een eigen plek of ruimte creëren om tot jezelf te kunnen komen? Je afspraken (met jezelf) nakomen? Eerder bespreken dat je ergens meezit?
- Bedenk een (tijdelijke) oplossing, neem een middagje vrij, pak iets aan dat al een tijdje ligt te wachten, verzin iets, maak een afspraak met een vriend of vriendin, kom tot jezelf en ontspan in het moment.
Ik zal je even vertellen waar ik achterkwam tijdens mijn wandeling:
- Mijn focus was (weer) teveel naar buiten gericht (=valkuilletje van mij)
- Ik maak mezelf geen prioriteit.
- Ik wil graag servicegericht zijn maar was daar in doorgeschoten en ineens knapte het in me.
- Ik heb mijn grenzen niet gevoeld en kon ze dus ook niet aangeven.
- Ik ben iemand die het fijn vind, om af en toe even alleen te zijn zodat ik kan opladen. Als ik mezelf verwaarloos – en niemand anders kan die verantwoordelijkheid van me overnemen-, dan betaal ik de prijs later en mijn omgeving ook, als ik niet oppas.
Toen ik mijn soulsearching (zelfonderzoek) had gedaan voelde ik de enorme opluchting die dat gaf. Ik wist wat me te doen stond en ben daarmee in de actie gegaan.
Weten wat mijn actie was? Laat hieronder een reactie achter en ik deel het met je!