Afgelopen week besprak ik deze stelling met een cliënte en het herinnerde me eraan dat het jarenlang voor mij zo werkte.
Niet dat ik me daar bewust van was oh neee…ik gaf graag veel aandacht en liefde, was zorgzaam en had helemaal niet door dat ik een soort ruil aan het doen was. Laat staan dat ik besefte dat ik er steeds op uit was om mijn partner mij het gevoel te laten geven dat ik ‘goed genoeg zou zijn’. Van huis uit was ik gewend dat ‘helpen’ mij waardering opleverde en als oudste dochter was daar veel en vaak gelegenheid voor. Waardering krijgen stond voor mij jaren- en jarenlang identiek voor: houden van.
En dat betekent, logisch doorgedacht, als er geen waardering is voor wat ik doe, er niet van mij gehouden wordt.
Kun je je voorstellen dat ik steeds op zoek was naar complimenten, nog meer mijn best ging doen (ik was en ben vooral van het helpen, vooral praktisch) om maar waardering = Liefde te ontvangen. Hoe ik in de problemen kwam als dat niet kwam? Als mijn lief of een kind of een zus of een collega ontevreden of echt boos op me was, dat ik dan niet wist waar ik het zoeken moest?
Waarom is het eigenlijk zo belangrijk voor ons, om waardering te krijgen, om van buitenaf bevestigd te worden?
De meesten van ons hebben de boodschap aangeleerd en vanuit huis meegekregen, vanuit onze cultuur, van school, ons werk. Hoe minder fouten (op school) hoe hoger je cijfer, hoe harder je werkt des temeer omzet, hoe hoger je salaris, als je overwerkt dan ben een kanjer, als je steeds Ja zegt dan vinden mensen je een tof wijf. Dit zorgt ervoor dat onze zelfwaarde steeds bevestiging nodig heeft van anderen i.p.v. onszelf.
Had je mij 12 jaar geleden deze stelling voorgeschoten dan had ik, net als meesten van ons weten heus wel geweten (theoretisch) dat we eerst van onszelf moeten houden, of we nu wel in of niet in een liefdesrelatie zijn. Maar ik had geen idee hoe dat vorm moest krijgen in het dagelijks leven. Want ik wist niet hoe dat moest, dat heb ik moeten leren.
Natuurlijk is het fijn om waardering te krijgen, daar doen we het goed op als mens. Op zichzelf is er niks mis mee. Het wordt problematisch als het een onderliggende beweging is om je geliefd te kunnen voelen. Dan is er onbalans en verwachtingen. Dan gaan we ons vaak zo gedragen dat er steeds minder komt en neemt onze zelfwaarde nog meer af ipv dat deze toeneemt.
Wat helpt om Kip en Ei om te draaien?
Tip 1: Wat altijd helpt is eerlijk zijn. Om jezelf te bevragen was mijn gedrag nou echt zo belangeloos of had ik er stiekem een (groot) belang bij? Reageer ik nu op een bepaalde manier of voel ik me onbegrepen en ongeliefd omdat ik mijn beloning niet heb gekregen?
Herkenbaar? In min of meerdere mate? Heb jij enig idee hoe jij liefde probeert te krijgen? Is dat door harder te werken of terug te trekken of charmeren, of verleiden?
Tip 2: Vraag jezelf eens af wat belangrijker is: a) dat jij je goed voelt over jezelf of b) dat een ander je dat gevoel moet geven?
Tip 3: Laat je verwachtingen los. Het is heel fijn voor onze omgeving als we geen verwachtingen stoppen in hoe we de ander benaderen. Dat geeft ruimte en lucht. Dat zorgt voor eerlijke uitwisseling en komt de waardering steeds vaker uit een hoek waar je die niet verwacht. Hou je ogen en oren maar open!
Tip 4: Werk aan je eigenwaarde. Begin vandaag nog met de affirmatie: Ik Ben Het Waard Om Van Mezelf Te Houden. Een mooi moment is ’s ochtends aan het begin van de dag, om deze mooie en ware woorden tegen jezelf te zeggen in de spiegel.
Enjoy your weekend, met liefs, Géri